Dünya çapında 100 veya daha fazla “temassız” kabile var, ancak bunların ortasında, Sentinellerin kolayca en izole küme olduğu söylenebilir.
Sömürgeciliğin ve ekonomik küreselleşmenin muazzam güçlerine karşı, binlerce yıldır dış dünyadan gelen hemen hemen her temas girişimine (bazen şiddetle) direndiler. Sentinels, 2018’de ABD’den bir Hıristiyan misyonerin adalarına yasadışı bir şekilde izinsiz girip orada ok ve yayla öldürülmesiyle uluslararası manşetlere taşındı. Ancak bu olay, adaya ilişkin hikayelerinin yalnızca çok küçük bir bölümüdür.
Kabile, Hint Okyanusu’nda Hindistan ile Myanmar arasında yarı yolda bulunan yaklaşık 60 kilometrekarelik bir kara bölümü olan Kuzey Sentinel Adası’nda yaşıyor. Kızılderili maddelerine göre, öncelikle klasik yaşam tarzını onurlandırmak ve onları bağışıklık kazanmadıkları yabancı hastalıklardan korumak için adanın beş deniz mili (9,26 kilometre) yakınında seyahat etmek yasa dışıdır.
Küçük adalarının doğusunda Andaman Adaları olarak bilinen bir takımada bulunur, ancak bu komşu topluluklar bile kayıtlı tarihte Nöbetçiler ile nadiren temas kurmuştur. Nöbetçilerin komşuları bile olmayan bu özel durumu, onları dünyadaki en izole kabile haline getiriyor ve izolasyonlarını benzersiz bir konuma yerleştiriyor. Ancak Nöbetçilerin bu izolasyonu göz önüne alındığında, dünyanın geri kalanı onların nasıl yaşadıkları hakkında neredeyse hiçbir şey bilmiyor.
Nöbetçiler: 100 kişilik izole bir topluluk
2011 Hindistan Nüfus Sayımı, Kuzey Sentinel Adası’nda sadece 15 kişinin yaşadığını tahmin etse de, gerçek sayının 100 civarında olduğu düşünülüyor.
Adayı bir tekneyle uzaktan gözlemleyenlerin aktardığına göre, 100 kadar insanın üç farklı kümede yaşadığına inanılıyor. Yerleşimleri iki farklı konut tipinden oluşur: büyük ortak barakalar ve duvarsız süreksiz sığınaklar.
Survival International’da Kıdemli Araştırma ve Savunuculuk Sophie Grig, yaptığı açıklamada “ Yaşam tarzları hakkında bildiklerimizin çoğu, uzaktaki teknelerden görülebilenlerden derleniyor. Kendilerine ne isim verdiklerini bile bilmiyoruz.” diyor.
Kabile halklarının haklarını korumak için kurulmuş bir STK olan Grig, onların temastan uzak kalma isteklerine saygı gösterilmesini sağlamaya çalışıyor. Hayatta Kalma Uluslararası Sentinels kampanyası için çalıştı. Ayrıca Nöbetçilerin yalnız bırakılma isteklerini çok net bir şekilde gösterdiklerini söyleyebiliriz.
1970’lerde, Hindistan hükümeti onlara tarımı öğretmek ve bunu kendi toplumlarına tanıtmak için bir politika oluşturdu. Dillerini bilmemelerine rağmen kayıklar gönderip kabileye ikramlarda bulunmak istediler. Nöbetçiler, iyi karşılanmadıklarını bildikleri için ziyaretçilerin önünde eğilerek bu girişimleri büyük ölçüde reddettiler.
nezle,” 1990’larda, Sentinels’in yeterince yaklaşmalarına, sahile inmelerine ve biraz hindistancevizi almalarına gerçekten izin verdiği kısa bir dönem vardı. Nedenini kimse tam olarak bilmese de daha sonra buna izin vermeyi bıraktılar ve yeniden daha düşmanca davranmaya başladılar.diyor ve ekliyor: “ [Kabileden] bazı insanların hastalığa yakalanmasından mı kaynaklandığını bilmiyoruz.”
Bir Hıristiyan misyonerin ölümü ve sonrası
Yerli hakları gruplarının protestolarının ardından, Hindistan hükümeti 1990’ların sonlarında bu temas planından vazgeçti ve Sentinels, dış dünyaya karşı düşmanlıkları hakkında konuşmaya devam etti. 2018’de bir Hristiyan misyonerin ölümüyle birlikte, son birkaç yılda Nöbetçilerin yabancılara saldırganca tepki gösterdiği bir dizi olay yaşandı.
Hindistan Ulusal Kıyı Güvenliği, Aralık 2014’te Hint Okyanusu’nu sallayan yıkıcı tsunaminin ardından topluluğun yardıma ihtiyacı olup olmadığını görmek için bir helikopterle adanın üzerinde gezindi. onu oklarla vurmaya çalıştı . Yardım istemedikleri çok açıktı.
Başka bir olay, 2006 yılında Hindistan’dan iki balıkçının adaya sürüklendiği ve Nöbetçiler tarafından hızla öldürüldüğü zaman meydana geldi.
” Net bir seçim yaparlar ve dünyayla bağlarını koparmak ve yalnız kalmak istediklerini çok net bir şekilde ortaya koyarlar.der ve devam eder: “ Kimse bunu Sentinels’ten daha net ifade edemez.”
Neden bu kadar saldırganlar?
Sömürge döneminin tarihsel olaylarına dönüp bakıldığında, Nöbetçilerin neden yabancılardan uzak durmak istediklerini anlamak biraz daha kolay hale geliyor.
1880’de İngiliz Kraliyet Donanması subayı Maurice Vidal Portman Kuzey Sentinel Adası’ndaki insanlarla temas kurmak için bir grup gönderdi. Adalılar kıyıya vardıklarında ağaçların arasına kaçtılar ve İngilizler adalarına ayak bastığında terk edilmiş köylerden başka bir şey bulamadılar. Sonunda, Portman’ın adamları, aralarında yaşlı bir erkek ve kadının yanı sıra bazı çocukların da bulunduğu altı kişiyi yakınlardaki Andaman Adaları’ndaki üslerine iade edilmek üzere yakaladı.
Grig’in dediği gibi, ” Kaçınılmaz olarak, hepsi çok hastalandı. Yaşlı çift öldü ve kolonistler çocukları adaya geri göndermenin harika bir fikir olacağını düşündüler. Çocuklar bazı hediyelerle geri alındı, ancak yanlarında götürdükleri en büyük hediye neredeyse kesinlikle hastalıktı. Bilmiyoruz, ama Sentineles’in yabancılara karşı bu kadar dirençli olmasının nedeni, o temasın bir çeşit hatırasına sahip olmaları olabilir.”
Nöbetçiler varlıklarını savunmaya ve gelişmeye devam ediyor
Birkaç yıl önce insanlar, temassız insanların gelecekte hayatta kalmalarının tamamen imkansız olduğunu söylüyordu. Aslında, artık on yıl önce bildiğimizden daha fazla temas kurulmamış insan tanıyoruz. Binlerce yıldır, muhtemelen on binlerce yıldır bu adada yaşıyorlar. İnanılmaz derecede sağlıklı görünüyorlar, gelişiyorlar ve açıkça bu şekilde yaşamayı seçiyorlar.
